Hetairoi, lieve leden, beste aankomend eerstejaars,
Na de NSRF slotwedstrijden zijn de meeste ploegen uittraining gegaan, maar niet iedereen was eind juni al klaar met het roeiseizoen. Drie Asopos ploegen hebben nog doorgetraind om 5-7 september in actie te komen in Jönköping (Zweden) tijdens de European University Championships. Lees hieronder hoe deze ploegen hier naartoe hebben gewerkt.
Elsemieke en Renate (LW2x)
Na een goede eerste 2k race in het development-veld op de ZRB besloten we niet alleen voor de klassementswinst te gaan maar ook voor een kwalificatie voor de European University Championships in Zweden. De stappen tot kwalificatie waren op dat moment nog vrij onzeker maar al snel werden de streeftijden aangescherpt en kregen we een trainingsschema waarmee we op de ARB topfit zouden zijn voor de kwalificatierace. Het doel was duidelijk: alle ploegen verslaan en een snelle tijd varen. Het was een erg spannender race, maar met succes. Winst en kwalificatie!
Na de uittraining op 30 juni (waar we niet uittraining gingen) kregen we even rust waarna we het trainen weer hebben opgepakt. We hebben de zomer gebruikt om sterker te worden en technische stappen te maken met als doel goud in Zweden. Gelukkig was het niet alleen maar serieus trainen deze zomer, er was genoeg tijd voor een hoop gegnerk in de vorm van een tafelvoetbaltoernooi, pannenkoeken lunches, barboekschrijfsessies en urenlange koffiepauzes aan de bar. Richting het einde van de zomer hadden we helaas materiaalpech. Het vinnetje van de Echo stond zodanig scheef dat we de linkerkant van ons lichaam erg goed aan het trainen waren (lees: elke drie halen stuurboord sterk moesten doen). Gelukkig hebben Turbo Tim en Postbode Pieter ons uit de brand geholpen met hun snelle reparatie-skills. We hebben als kers op de suikervrije-taart nog een trainingsweekend op de Bosbaan gehad waar we de puntjes op de i hebben gezet. Wij zijn er klaar voor en hebben goed geoefend op ons Zweeds (vooral op de plaatsnaam “Jönköping”): vi vill ha köttbullar!
Felix en Joost (LM2x)
Wij zullen op het EUC in de lichte mannen dubbeltwee van start gaan. We roeiden afgelopen seizoen samen met Mees in het lichte mannen development-dubbeltwee waar we een derde plek in het klassement hebben behaald. Tijdens dit seizoen werd er gekeken of we met een lichte mannen dubbelvier konden starten. Toen al vroeg in het seizoen bleek dat deze boot niet naar het EUC zou kunnen, is er volledig gefocust om een mooi resultaat neer te zetten op de KHB tijdens de derde wereldbeker in het studenten-veld. Aan het einde van het seizoen hebben we alsnog een aanzienlijk enthousiasme geuit om alsnog naar het EUC te gaan, maar dan in de dubbeltwee. Na contact opgenomen te hebben met de NSRF bleek dat alle inschrijvingen al gesloten waren, maar dat ze toch even gingen kijken wat ze konden regelen. Een niet al te lange tijd later, met een beetje interne druk van Wouter van Groeningen, werden we op de hoogte gebracht: we gaan naar Zweden!
Zo kregen we een week rust, weekje trainen, weekje vakantie en toen we beiden weer terug in Nederland waren, was het dan echt tijd om weer keihard te trainen. De afgelopen tijd hebben we laten zien nog net zo fit zijn als in het seizoen en dat de boot met technische verbeteringen nog beter loopt dan eerst. Wij zijn enthousiast en zelfverzekerd en kijken uit naar de A-finale.
Sanne (W1x)
Aan het begin van het jaar was het duidelijk: Ik wilde het Developmentklassement starten, en wel in een dubbeltwee. In ieder geval niet skiffen, een wedstrijdje zou wel leuk zijn maar ik zag het niet zitten om een hele winter alleen in zo'n bootje te moeten zitten. Als deel van de standaard vragenlijst vroegen de coaches nog wel naar eventuele buitenlandse ambities, maar dat heb ik een beetje weggelachen, het leek me nogal onrealistisch en was niet eens in me opgekomen als optie. Zo gezegd, zo gedaan: Het zou dubbeltweeën worden. Na een winter lang trainen in de dubbel, drie wedstrijden en evenzoveel geblesseerde dubbeltwee-partners viel het doek voor alle dubbeltwee-pogingen definitief na de Westelijke. Op de ARB werd het skiffen, daarna zouden we wel verder zien.
De oplettende lezer valt misschien op dat de ARB de kwalificatiewedstrijd was voor het EUC, waar je je ver van tevoren voor moest aanmelden; ver voordat ik wist dat ik überhaupt in een skiff zou belanden. Diezelfde oplettende lezer ziet misschien ook dat serieus skiffen of het EUC in de aanloop van dit stukje nog niet zijn voorgekomen. Plannen voor het EUC waren dus zeker niet aan de orde, de ARB was “gewoon” een wedstrijd.
Dat nam de nervositeit niet weg. Met een ongeëvenaarde brok zenuwen toog ik naar de Bosbaan. Ik wilde (heel) graag goed eindigen, maar had geen idee hoe ik in het veld zou liggen. Hoewel ik in het voorseizoen wel wat trainingen en wedstrijden had geskifft, en als de helft van het legendarische Skiffteam DijkDijk natuurlijk ook wat ervaring mee kon nemen, had ik toch voornamelijk in de dubbel getraind, en welgeteld twee weken de tijd gehad om weer te wennen aan de skiff. De voorbereiding was, kortom, suboptimaal. In de voorwedstrijd vielen alle stukjes op z’n plaats, de race ging fantastisch en het resultaat bleek beter dan ik had durven hopen: A-finale, én sneller dan de enige Nederlandse skiffeuse die zich wilde kwalificeren voor het EUC... Toen op de wedstrijd erna, de Damen, bleek dat het nog steeds goed liep, begon het toch een beetje te borrelen.
Het behoeft niet gezegd te worden dat een internationaal toernooi heel gaaf is. Aangezien ik ga afstuderen (en dus binnenkort geen universiteitsroeier meer ben) zou het EUC mijn laatste kans zijn als ik ooit nog zoiets zou willen doen, en ik besloot dat ik in íeder geval later geen spijt wilde krijgen dat ik het niet had geprobeerd. De deadline voor het aanmelden bij de NSRF, het kwalificeren, het opsturen van je gegevens, eigenlijk alles behalve de deadline van het daadwerkelijke toernooi waren al verstreken. Tijdens het afriggeren van m'n boot heb ik flink op m'n coaches moeten inpraten om ze te overtuigen toch contact op te nemen met de NSRF of er niet nog wat mogelijk was. Misschien was er nog een plekje over op de botenwagen, meer roeiers vanuit Nederland is natuurlijk mooi, en de afgelopen twee wedstrijden ging ik hard genoeg. Gelukkig wilden de NSRF met hun hand over het hart strijken, en vlak voor het Slot hoorde ik dat ik ook naar Zweden mocht in m'n skiff!
Niet de hele winter, dan maar de hele zomer in een skiff. Dat is toch een stuk minder vervelend, zeker toen ik als kers op de taart ook nog in de mooiste boot van Asopos mocht roeien. Het is de toch-niet-uittraining en gecancelde vakantie (sorry!) zeker waard. Na het Slot waren we drie weken vrij, om daarna weer op te gaan bouwen naar het toernooi toe te gaan trainen. Weer begonnen met trainen bleek het toch wat langer te duren dan gehoopt voordat ik m'n slag weer een beetje had gevonden in de boot. Met een speedcoach (dus live feedback over hoe snel je vaart) en Fabians gigantische tabel met streeftijden heb je een hoop data die je kan helpen, maar je kan jezelf ook helemaal gek maken, en als er iets is waarin ik uitblink is het dat laatste. Afijn, de lijn kan niet altijd stijgen en soms moet je maar proberen je coaches op hun woord te geloven als ze zeggen dat het goed gaat. Trainen gaat altijd met pieken en dalen, en ik kan me gelukkig prijzen met coaches die een rotsvast vertrouwen in hun roeiers hebben, en je zo weer uit zo’n dal trekken. Vorig weekend konden we op trainingsweekend naar de Bosbaan; erg nuttig om nog op een 2k-baan te kunnen roeien, en weer gewend te raken aan de bolletjes en het boord-aan-boordgevoel. Het is best wel tof om de Bosbaan voor jezelf te hebben, heel anders dan op wedstrijden. Ook was het prettig om niet telkens te hoeven omkijken voor allerhande bruggen, bochten en bootjes. Gelukkig waren er wel kanoërs, voelde het toch een beetje bekend.
We zitten nu in de laatste voorbereidingen, met nog twee trainingen te gaan ten tijde van het schrijven van dit stuk komt de wedstrijd steeds dichterbij. Een zomer doortrainen klinkt lang, maar met alle gezellige koffietjes na de training en een EL CID-week om de boel op te breken is het heel snel gegaan. Er zijn nog veel dingen die ik zou willen verbeteren, waar ik toch nog wat meer tijd voor zou willen hebben. Maar perfect gaat het nooit zijn, en het is belangrijk om dan vertrouwen te hebben in jezelf, een 2k is uiteindelijk ook maar een 2k (of nou ja, een 1810 meter in dit geval). Gewoon doen wat je het hele jaar al doet!
Het is best raar om naar een wedstrijd te gaan waarvan je geen idee hebt wat het niveau van de tegenstand is. Gelukkig is het een vriendelijk toernooi, met voorwedstrijden, herkansingen, halve finales en A-, B- en C-finales. Mijn doel is natuurlijk om zo hoog mogelijk eindigen, maar ik mag dus sowieso (minstens) drie keer de baan over. Wel een prettig vooruitzicht, als je niet weet tegen wie je moet roeien. Mijn veld bestaat uit 16 bootjes, waarvan ik alleen mijzelf en een skiffeuse van Argo ken; ik weet nog niet eens uit welke landen de anderen komen, laat staan hoe goed ze zijn. Ik kan dus niet voorspellen waar ik in het veld gaan liggen, en wanneer een race goed genoeg gaat zijn. Bij de ARB wist ik ook niet hoe ik in het veld zou liggen, en ik gok dat ik zo meteen aan het meer van Jönköping net zo zenuwachtig ga zijn als toen aan de Bosbaan; nu nog ervoor zorgen dat het roeien ook hetzelfde uitpakt. Taak is om het lekker bij mezelf te houden en daar het maximale uit te halen.
Mijn jaar is wat anders gelopen dan gepland, ik had niet kunnen voorspellen dat m’n seizoen hier zou eindigen. Hoewel ik pas twee maanden naar dit toernooi toe werk, maakt het me niet minder ambitieus en wil ik er alles uithalen wat erin zit, roeiend maar ook in het genieten van de ervaring. Het is ontzettend gaaf om naar een toernooi als dit te mogen. Ik heb inmiddels de meeste hoeken van de roeiwereld mogen zien, maar dit is een nieuwe, en ik heb er heel veel zin in.
Zie hieronder het tijdschema van de startende Asopos ploegen. Resultaten komen t.z.t. op https://results.eusa.eu/.
Tijdschema:
Joost & Felix (LM2x)
Donderdag 09:20/09:30 Heats
Vrijdag 09:20 Herkansingen
Zaterdag 09:24/09:36 Finales
Sanne (W1x)
Donderdag 13:40/13:50/14:00 Heats
Vrijdag 10:40/10:50 Herkansingen
Vrijdag 15:48/16:00 Halve-finales
Zaterdag 14:06/14:18/14:30 Finales
Elsemieke & Renate (LW2x)
Donderdag 15:10/15:20 Heats
Vrijdag 11:40 Herkansingen
Zaterdag 15:42/15:54 Finales
Enorm veel succes aan alle roeiers en heel veel dank aan onze sponsor Sport2000 Leiderdorp voor het mede mogelijk maken van deze trip naar Zweden!
Met paars-wit-rode groet,
Renate Vos
Beoogd f.t. Vice-Praeses & Commissaris Wedstrijdroeien der A.L.S.R.V. Asopos de Vliet
